แมวส่วนใหญ่มักจะชอบพันธุ์ที่มีสีขาว สีอ่อนเป็นหลัก แมวสีเข้มไม่ค่อยได้รับความนิยมเท่าไรนัก แต่มีลักษณะเฉพาะบางสายพันธุ์เท่านั้นที่จะสวยจริง ซึ่ง แมวหิมาลายัน เป็นหนึ่งในนั้น มาดูกันว่าแมวที่มีขนสีเข้มแล้วสวยเนี่ย มันเป็นอย่างไร มาจากไหน เพื่อใครชอบแมวสีช็อคโกแลต จะได้ไปหามาเลี้ยงกันบ้าง
แมวหิมาลายัน ลักษณะโดยทั่วไป
แมวหิมาลายัน เป็นแมวขนาดกลาง (แต่หลายคนมองว่ามันขนาดใหญ่ เนื่องจากมันขนฟูจนบังขนาดแท้จริงไป) ตัวสั้น ป้อม เตี้ย ตันมาก จุดเด่นบนใบหน้าของมันต้องเป็น นัยน์ตาสีน้ำเงิน หรือ สีฟ้า สว่างวาบเลยทีเดียว ใบหน้าจะมีแต้มสีเอาไว้นอกจากนั้นยังมีแต้มตรงอื่นด้วย(คล้ายกับแมววิเชียรมาศ) ใบหูขนกระจุกห้อยย้อยลงมาด้วย
ประวัติความเป็นมา
แมวหิมาลายันนี้ เกิดจากความตั้งใจผสมข้ามสายพันธุ์ระหว่างแมวเปอร์เซีย กับแมววิเชียรมาศบ้านเรา หลังจากใช้ความพยายามอยู่นาน ก็ทำให้เกิดผลลัพธ์ระหว่างสองพันธุ์ดังกล่าวได้สำเร็จในปี 1924 จากนั้นก็มีการพัฒนาเพื่อปรับปรุงสายพันธุ์เรื่อยมาจนกระทั่งมาสำเร็จเป็นแมวหิมาลายันพันธุ์แท้ตัวแรกก็ประมาณปี 1930 จากฝีมือของ ดร.ไคลน์ คีย์เลอร์
ลักษณะนิสัยของแมวตัวนี้
มาว่ากันเรื่องนิสัยกันบ้างดีกว่าแมวหิมาลายันนี้ เป็นแมวบ้าน ชอบอยู่ในบ้านไม่ค่อยออกไปเล่นข้างนอก ลักษณะนิสัยตื่นตัว ต่อเสียงและอันตรายมากกว่าแมวเปอร์เซีย ด้วยนิสัยจะรักสงบไม่ค่อยยุ่งหรือสุงสิงกับใคร ยกเว้นเจ้าของจะเล่นด้วยเสมอ ชอบทำกิจกรรมเล่นเกมส์สนุกสนาน เวลาเราหาของเล่นให้เค้าเล่น เค้าจะมีความสุข จดจ่ออยู่กับมันได้นานทีเดียวเลย แม้จะเป็นของเล่นทั่วไปอย่างกระดาษก็ตามที ข้อสำคัญมันเป็นแมวอีกหนึ่งชนิดมีความขี้อ้อน ระดับสิบเต็มสิบ ชอบส่งเสียงเรียกร้องความสนใจจากเจ้าของมากพอดู เคล้าแข้ง เคล้าขา งานถนัดเค้าเลย
สีโดดเด่นของสายพันธุ์
ส่วนใหญ่เรามักจะชื่นชอบแมวสีอ่อนกัน แต่แมวสายพันธุ์นี้เราขอแนะนำเลยว่าสีเข้มน่ารักกว่าเยอะ ไม่ว่าจะเป็นสีน้ำตาล สีช็อคโกแลต หรือ สีเทา สามสีนี้เป็นยอดนิยมของแมวหิมาลายันเลยก็ว่าได้ เนื่องจากสีเข้มเหล่านี้จะทำให้ขาของมันที่มีขนสีเข้มเฉพาะที่เหนือขาเล็กน้อย (เหมือนสวมถุงเท้า) เด่นตามไปด้วย ยิ่งมาตัดกับขนอีกสีหนึ่งตามลำตัวอีก
การเลี้ยงดูแลรักษา
แมวพันธุ์นี้มักจะมีปัญหาเรื่องน้ำหนักเกิน ดังนั้นควรหาเวลาพามันไปออกกำลังกายบ่อย รวมถึงควบคุมอาหาร เพื่อไม่ให้ร่างกายมันรับภาระหนักเกินไป นอกจากนั้นขนยาว ฟู ของมันก็ต้องหมั่นหวีตลอด ควรทำทุกวัน อย่าลืมอาบน้ำให้มันอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้งด้วยล่ะ ต้องฝึกเรื่องนี้ตั้งแต่เด็ก จะทำให้มันไม่ต่อต้านเราตอนมันโตขึ้น